1. Konwencja Waszyngtońska
Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzona w Waszyngtonie, w dniu 3 marca 1973 roku, zwana jest także Konwencją Waszyngtońską lub w skrócie CITES. Celem Konwencji jest ochrona dziko występujących populacji zwierząt i roślin gatunków zagrożonych wyginięciem poprzez kontrolę i ograniczanie międzynarodowego handlu tymi zwierzętami i roślinami, rozpoznawalnymi ich częściami i produktami pochodnymi. Rzeczpospolita Polska ratyfikowała przystąpienie do Konwencji 12 grudnia 1989 roku. Weszła ona w życie w Polsce 12 marca 1990 roku.

2. Konwencja Berneńska
Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, zwanej potocznie Konwencją Berneńską, dnia 19 września 1979 r. w Bernie. Do chwili obecnej ratyfikowało ją 50 stron, w tym poszczególne kraje wchodzące w skład Rady Europy (m.in kraje członkowskie Unii Europejskiej, Rosja), cztery państwa afrykańskie, Białoruś i Unia Europejska. Celem konwencji jest zapobieżenie spadku liczebności gatunków dzikiej fauny i flory oraz zmniejszenia liczby gatunków zagrożonych wyginięciem.

3. Konwencja Bońska

Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt została sporządzona w Bonn dnia 23 czerwca 1979 r. Wspólnota Europejska jest stroną Konwencji od dnia 1 listopada 1983 r., a Polska od 1 maja 1996 r. Celem konwencji jest ochrona dzikich zwierząt migrujących. Konwencja zakłada przygotowanie międzynarodowych umów dotyczących ochrony szczególnie narażonych na wyginięcie gatunków. Polska jest stroną trzech takich porozumień - dotyczących ochrony nietoperzy (EUROBATS) i małych waleni (ASCOBANS) oraz ochrony wodniczki.

A) Porozumienie EUROBATS
Podpisane 4 grudnia 1991 roku. Polska jest stroną tego Porozumienia od 10 maja 1996 roku. Celem Porozumienia jest ochrona populacji nietoperzy w Europie oraz ich siedlisk. W Polsce postanowienia Konwencji polega na objęciu ochroną wszystkich występujących na terenie Polski gatunków nietoperzy.

B)Porozumienie ASCOBANS
Porozumienie o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego (ASCOBANS), zostało zawarte 17 marca 1992 r. w Nowym Yorku, weszło w życie w roku 1994. Rzeczpospolita Polska jest stroną porozumienia od roku 1996. Celem porozumienia jest ochrona wszystkich gatunków, podgatunków i populacji waleni zębowych występujących w obu morzach z wyłączeniem kaszalota. Porozumienie zawarto uznając, że zwierzęta te są i powinny pozostać integralną częścią ekosystemów morskich.

 
C) Porozumienie o ochronie wodniczki (Acrocephalus paludicola)
Zostało zawarte 30 kwietnia 2003 r. w Mińsku na Białorusi. Polska podpisała Porozumienie 13 lipca 2004 r. i dołączyła do listy państw - sygnatariuszy, zobowiązując się tym samym do wdrożenia Międzynarodowego Planu Działań na Rzecz Ochrony Wodniczki, będącego integralną częścią Porozumienia. Celem działań prowadzonych w ramach Porozumienia jest usunięcie wodniczki z listy gatunków narażonych na wyginięcie prowadzonej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (IUCN). Liczebność wodniczki w Polsce jest szacowana na około 3000 śpiewających samców, stanowiąc niemal czwartą część światowej populacji, co stawia przed polską stroną porozumienia szczególną odpowiedzialność za prowadzone działania ochronne.